Mampong
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
25 September 2014 | Ghana, Mampong
Het volgende blog komt al sneller dan verwacht...
“… Mampong-Akuapem is part of the eastern region of Ghana and starts on top of that hill…” zo klinkt het naast mij in de auto. Richmond is begonnen aan zijn betoog over Ghana. Bepakt en bezakt zijn we woensdagochtend met dezelfde auto vanuit Accra vertrokken. Als sardientjes in een blik zaten we zijn vieren en zes huge ass koffers in de auto. Sanne en Kim moesten een halve achterbank delen en ik moest mijn stoel voorin delen met twee grote handbagage tassen. Past allemaal prima! Onderweg naar Mampong zien we weer het typische Afrika. Moeders in prachtige jurken met manden op hun hoofd en kinderen in doeken op de rug gebonden. Fantastisch. Wat een prachtig gezicht!
Het guesthouse is luxe! We hebben drie kamers, waarvan twee single rooms en een double room met badkamer. De kamertjes zijn vrij klein, maar wel knus. Ik vind het leuk. Sanne en Kim hebben iets langer nodig om te wennen aan de kamers en het guesthouse. De keuken is een samenleving op zich. Overal waar je kijkt lopen kleine organismen die zichzelf proberen te onderhouden met onze etensresten. Juist ja, ik heb het over de mieren. Ach, alles moet op het vuur, dus echt ziek zullen we er vast niet van worden.
Nog voordat we onze koffers mogen uitruimen moeten we boodschappen doen, naar de vodafone winkel (want ja, mijn simkaart deed het nog niet…) lunchen en het schooltje bekijken. Onze grijnzende vriend neemt ons overal mee naar toe. In de vodafone winkel wachtte ons de volgende verrassing. Een klant die na ons binnenkwam was zo van ons gecharmeerd dat hij vroeg of hij er een uit mocht kiezen om mee te trouwen. Hilarisch! Richmond kroop in de heldenrol en gaf aan dat wij zijn vrouwen waren. Ha, mocht ie willen!
Na de lunch reden we direct door naar het schooltje. Het schooltje is alleen geen schooltje, maar een school. Twee gebouwen voor de basisschool en een gebouw voor junior high. De kinderen lijken heel schuw, zwaaien heel voorzichtig en als ze wat tegen je zeggen is het: “Good afternoon, how are you?” Dat is wel even anders dan in Gambia. Bijzonder!
Richmond zou ons woensdagavond, nadat we Emmanuel zouden ontmoeten (de persoon die de contacten met de school onderhoudt en de stage voor ons regelt) meenemen voor het diner. Het was echter zo dat Emmanuel al om 16 uur present was en samen met Richmond vertrok om 16.45 uur. “See you tomorrow at 8 am!” Euh oke! Dat wordt een geïmproviseerde maaltijd. Gedrieën gingen we wat boodschapjes halen bij de Peace and Love store om de hoek. Eindstand: knakworst op brood. Met het aansteken van het fornuis, stak ik ook mijn hand aan. De mensen die mij onlangs nog hebben gezien, weten hoe vaardig ik ben met vuur en hitte (drie brandplekken binnen anderhalve week…). Dit bevestigt toch weer even mijn (on)kunde.
’s Avonds zijn we bijtijds gaan slapen. Spannend, eerste nachtje in het guesthouse. Ik vind het leuk.
Vanmorgen vroeg zijn we om 8 uur opgehaald door Richmond. We hadden om 8.15 uur een afspraak met de directeur van de school waar we gaan stage lopen. Voorafgaand aan deze afspraak wisten we dat we ons redelijk onderdanig moesten gedragen, omdat de status van de directeur hier erg hoog is. Zo gezegd, zo gedaan. Vriendelijke vent met een onmogelijke naam.
Verder hebben we even rondgekeken en de klassen gezien. Volle klassen, maar ze lijken redelijk gedisciplineerd! Ik ben benieuwd!
Om 12.30 uur hadden we een afspraak met de manager van de scholen in dit district. De goede man kwam pas om 14.00 uur naar buiten. Welkom in Afrika! Prachtige vent, wil ons houden in Ghana en houdt van grapjes maken. De man was al redelijk op leeftijd, maar nog heel scherp! Het was een bijzondere ontmoeting.
Daarna zijn we naar het guesthouse gegaan en verheugen we ons op het koken vanavond: pasta met roomsaus. Geen rijst, yesh! Morgen gaan we naar Accra om boodschappen te doen voor de rest van de week. Nu neem ik nog een lekkere koude cola en ga ik genieten van de mooie kinderstemmetjes van de spelende kinderen in de buurt.
Tot de volgende!
“… Mampong-Akuapem is part of the eastern region of Ghana and starts on top of that hill…” zo klinkt het naast mij in de auto. Richmond is begonnen aan zijn betoog over Ghana. Bepakt en bezakt zijn we woensdagochtend met dezelfde auto vanuit Accra vertrokken. Als sardientjes in een blik zaten we zijn vieren en zes huge ass koffers in de auto. Sanne en Kim moesten een halve achterbank delen en ik moest mijn stoel voorin delen met twee grote handbagage tassen. Past allemaal prima! Onderweg naar Mampong zien we weer het typische Afrika. Moeders in prachtige jurken met manden op hun hoofd en kinderen in doeken op de rug gebonden. Fantastisch. Wat een prachtig gezicht!
Het guesthouse is luxe! We hebben drie kamers, waarvan twee single rooms en een double room met badkamer. De kamertjes zijn vrij klein, maar wel knus. Ik vind het leuk. Sanne en Kim hebben iets langer nodig om te wennen aan de kamers en het guesthouse. De keuken is een samenleving op zich. Overal waar je kijkt lopen kleine organismen die zichzelf proberen te onderhouden met onze etensresten. Juist ja, ik heb het over de mieren. Ach, alles moet op het vuur, dus echt ziek zullen we er vast niet van worden.
Nog voordat we onze koffers mogen uitruimen moeten we boodschappen doen, naar de vodafone winkel (want ja, mijn simkaart deed het nog niet…) lunchen en het schooltje bekijken. Onze grijnzende vriend neemt ons overal mee naar toe. In de vodafone winkel wachtte ons de volgende verrassing. Een klant die na ons binnenkwam was zo van ons gecharmeerd dat hij vroeg of hij er een uit mocht kiezen om mee te trouwen. Hilarisch! Richmond kroop in de heldenrol en gaf aan dat wij zijn vrouwen waren. Ha, mocht ie willen!
Na de lunch reden we direct door naar het schooltje. Het schooltje is alleen geen schooltje, maar een school. Twee gebouwen voor de basisschool en een gebouw voor junior high. De kinderen lijken heel schuw, zwaaien heel voorzichtig en als ze wat tegen je zeggen is het: “Good afternoon, how are you?” Dat is wel even anders dan in Gambia. Bijzonder!
Richmond zou ons woensdagavond, nadat we Emmanuel zouden ontmoeten (de persoon die de contacten met de school onderhoudt en de stage voor ons regelt) meenemen voor het diner. Het was echter zo dat Emmanuel al om 16 uur present was en samen met Richmond vertrok om 16.45 uur. “See you tomorrow at 8 am!” Euh oke! Dat wordt een geïmproviseerde maaltijd. Gedrieën gingen we wat boodschapjes halen bij de Peace and Love store om de hoek. Eindstand: knakworst op brood. Met het aansteken van het fornuis, stak ik ook mijn hand aan. De mensen die mij onlangs nog hebben gezien, weten hoe vaardig ik ben met vuur en hitte (drie brandplekken binnen anderhalve week…). Dit bevestigt toch weer even mijn (on)kunde.
’s Avonds zijn we bijtijds gaan slapen. Spannend, eerste nachtje in het guesthouse. Ik vind het leuk.
Vanmorgen vroeg zijn we om 8 uur opgehaald door Richmond. We hadden om 8.15 uur een afspraak met de directeur van de school waar we gaan stage lopen. Voorafgaand aan deze afspraak wisten we dat we ons redelijk onderdanig moesten gedragen, omdat de status van de directeur hier erg hoog is. Zo gezegd, zo gedaan. Vriendelijke vent met een onmogelijke naam.
Verder hebben we even rondgekeken en de klassen gezien. Volle klassen, maar ze lijken redelijk gedisciplineerd! Ik ben benieuwd!
Om 12.30 uur hadden we een afspraak met de manager van de scholen in dit district. De goede man kwam pas om 14.00 uur naar buiten. Welkom in Afrika! Prachtige vent, wil ons houden in Ghana en houdt van grapjes maken. De man was al redelijk op leeftijd, maar nog heel scherp! Het was een bijzondere ontmoeting.
Daarna zijn we naar het guesthouse gegaan en verheugen we ons op het koken vanavond: pasta met roomsaus. Geen rijst, yesh! Morgen gaan we naar Accra om boodschappen te doen voor de rest van de week. Nu neem ik nog een lekkere koude cola en ga ik genieten van de mooie kinderstemmetjes van de spelende kinderen in de buurt.
Tot de volgende!
-
25 September 2014 - 19:46
Marieke:
Karlijn!
Wat schrijf je ontzettend leuk. :) Super om zo een beetje op de hoogte te blijven van je avonturen. Geniet! Liefs Marieke
-
25 September 2014 - 20:40
Bernadette Lammers:
Wat een prachtig verhaal weer! Fijn dat het nu toch vooral leuk is!
Geniet van je tijd daar! Ben heel trots op je! Xxxxxx. Mama -
27 September 2014 - 00:00
Wim En Renske:
Lieve Karlijn,
Klinkt gelukkig een stuk beter! Fijn om te lezen! Have fun. Big kiss Wim & Rens -
27 September 2014 - 09:56
Gerard:
Hé Karlijn, goed verhaal en goed geschreven (zit je we op de goede opleiding -
27 September 2014 - 10:34
Ineke Lammers:
Hallo karlijn, wat een geweldig verhaal weer. Wanneer ga je aan de gang op school? Geniet ervan. Liefs ineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
